«Πλεόνασμα» θράσους και αριστερά «αντισταθμίσματα»

Γράφει ο Κώστας Τρομπούκης Ιατρός – Ακτινοδιαγνώστης*

Η πρόσφατη ανακοίνωση του Υπουργείου Οικονομικών για την επαναφορά του χαμηλού Φ.Π.Α. στα ανώτερα κλιμάκια για τα ακριτικά νησιά, δεν εξέπληξε κανένα. Το περιεχόμενο της ανακοίνωσης είναι αποκαλυπτικό του τρόπου με τον οποίο η Κυβέρνηση προσπαθεί κάθε φορά να εξαπατά τους πολίτες. Μαζί με κάθε σκληρή οικονομική αφαίμαξη προσφέρει και ένα μικρό καρότο το οποίο βαφτίζει «κοινωνικά αντισταθμίσματα» ή «μεταφορικά ισοδύναμα».

Τι πραγματικά όμως, σημαίνει αυξημένος Φ.Π.Α.; Ο πολίτης των ακριτικών νησιών αγοράζοντας ένα προϊόν αξίας 100€, μέχρι σήμερα πληρώνει 17 € στο κράτος. Με την κατάργηση της εξαίρεσης θα πληρώνει 24€. Μέρος αυτής της επιβάρυνσης θα μεταφερθεί όχι μόνο στον καταναλωτή προϊόντων και υπηρεσιών, αλλά και σε αυτούς που τις παράγουν. Οι συνέπειες δηλαδή είναι πολύ ευρύτερες απ’ ότι ισχυρίζεται η Κυβέρνηση.

Ακόμη και ένας πρωτοετής φοιτητής των οικονομικών γνωρίζει ότι ο αυξημένος ΦΠΑ δεν επηρεάζει μόνο την ατομική ζωή, αυξάνοντας το κόστος για βασικά και άλλα αγαθά, αλλά επηρεάζει συνολικά την οικονομία, υπονομεύει την παραγωγή, την εργασία και εν τέλει την οικονομική ανάπτυξη. Η υψηλή φορολογία αποτρέπει τις επενδύσεις ή τη διεύρυνση των δραστηριοτήτων σε ήδη υπάρχουσες επιχειρήσεις, με άμεση συνέπεια τη μείωση της απασχόλησης δηλ. την αύξηση της ανεργίας.

Το έκτακτο κοινωνικό «φιλοδώρημα» των 1000€ που ανακοίνωσε το Υπ.Οικ. ως «κοινωνικό αντιστάθμισμα» στην αύξηση του Φ.Π.Α. αποτελεί μια ακόμη απόπειρα εξαπάτησης. Κι αυτό διότι, η Κυβέρνηση επιδιώκει λαϊκίστικα να αντισταθμίσει στη συνείδηση των πολιτών μια μεγάλη και μόνιμη απώλεια για τους κατοίκους των ακριτικών νησιών, με ένα προσωρινό μέτρο ασυγκρίτως μικρότερης σημασίας.

Η εφαρμογή του Μεταφορικού Ισοδύναμου και η χρηματοδότηση του από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων που ανακοίνωσε το Υπ. Οικ., είναι άλλη μία παγίδα. Δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση υπεύθυνο μέτρο που αντιμετωπίζει τα χρόνια και εγγενή προβλήματα που συνεπάγεται η νησιωτικότητα. Διότι αυτό που δεν αναφέρει η ανακοίνωση είναι ότι, θα υπάρχουν εισοδηματικά κριτήρια στη χορήγηση του ισοδυνάμου, σύμφωνα με παλαιότερες δηλώσεις του Υπ. Ναυτιλίας. Ότι θα αφορά νησιά κάτω των 3.000 ή 1.000 κατοίκων και ότι θα χορηγηθεί από το ήδη εξαντλημένο Π.Δ.Ε. χωρίς να έχει γίνει καμία πρόβλεψη. Σε κάθε περίπτωση μια τέτοια εφαρμογή του μεταφορικού ισοδυνάμου δεν συνιστά αναπτυξιακό εργαλείο που αντισταθμίζει το απωλεσθέν, με αποκλειστική ευθύνη της κυβέρνησης, μειωμένο Φ.Π.Α.

Μέσα από τις επιλογές της, η Κυβέρνηση μεταβάλλει την οικονομική και κοινωνική ζωή παραγωγής, σε οικονομική και κοινωνική ζωή επιδομάτων. Ενώ οι πολίτες θέλουν δουλειές και ευκαιρίες, η Κυβέρνηση τους μαθαίνει να έχουν μονίμως το χέρι απλωμένο στο κράτος. Δημιουργεί, δηλαδή, πολλές μικρές και μεγάλες παγίδες. Διότι σε μια κοινωνία γονατισμένη και εξαρτημένη από μικροεπιδόματα, ανθεί ο λαϊκισμός και η αποσύνθεση.
Πολύ λίγοι πλέον πείθονται από τις συμφεροντολογικές σοφιστείες της Κυβέρνησης που με «πλεόνασμα θράσους» προσπαθεί να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη, όχι μόνο για την πλήρη εξόντωση κάθε παραγωγικού κυττάρου και την καταστροφή της οικονομίας που έχει προκαλέσει, αλλά και για κάθε παραδεδεγμένο κανόνα της οικονομίας.

*Ο Κώστας Τρομπούκης είναι Επίκουρος Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κρήτης.